Upprifjanir vegna dauðadómsins

Eins og ég benti á í gær er þessi Nurnbergdauðadómur fyrst og fremst pólitík, frekar en dæmigerður refsiréttur og á því ekki beint erindi inn í fordæmingar á dauðarefsingar í Bandaríkjunum.

En úr því málið er frágengið og úr því ég var að minnast á þetta í gær er trúlega ekki úr vegi að rifja upp tvær gamlar fréttir sem lítið fór fyrir á alþjóðavettvangi sem báðar fjalla um pólitískar vílingar og dílingar um lífsmöguleika kallsins. 

Sú fyrri er úr Telegraph. Samkvæmt henni voru grið fyrir Saddam meðal þess sem leiðtogar uppreisnarmanna úr röðum súnnímúslima ræddu um í tilboði sem þeir gerðu ríkisstjórninni, og var þá íhugað alvarlega af henni. 

"We are trying to reach out to the insurgents," segir heimildarmaður blaðsins, sem það segir háttsettan í ríkisstjórninni. "We don't expect them to stop fighting unconditionally. Sending Saddam to prison for the rest of his life is not a huge price for us to pay, but it will save them a lot of face."

Sú síðari birtist nokkru síðar í The Peninsula online. Þar segir að Rumsfeld hafi boðið Saddam frelsi og hugsanlega endurkomu á opinberan vettvang gegn því að hann flytti sjónvarpsávarp bæði uppreisnarmenn að leggja niður vopn. 

Saddam neitaði því snarlega. 

Þessar fréttir koma að sjálfsögðu báðar fram áður en réttarhöld og fyrirkomulag þeirra var ákveðið - en þær sýns hins vegar glöggt pólitíkina sem var í gangi.  Örlög Saddams voru fyrst og fremst pólitískt úrlausnarefni, og niðurstaðan úr því varð sú að láta fara fram réttarhöld sem fyrir lá að myndu leiða til dauðarefsingar.

Það mun væntanlega hafa einhverjar pólitískar afleiðingar þegar hann verður framkvæmdur til fullnustu. Og sjálfsagt væri hyggilegt að fullnusta hann sem fyrst.  

Og spurningin er hvort máttur uppreisnarinnar hafi verið vanmetinn á sínum tíma - að ef til vill hafi það verið pólitísk mistök að efna til þessa réttarhalds, og fá síðan kveðinn upp dauðadóm, á sama tíma og það er samdóma álit manna að Bandaríkin séu búnir að missa öll tök á stjórnmálaástandinu.  

Dauðadómurinn yfir Saddam þarf ekki staðfestingu forseta